«طالبان در ترور ديپلمات‌هاي ايران نقش نداشت»

به گزارش مجله آنلاين ، عبدالله گنجي ، مدير مسئول روزنامه جاوا ، در سرمقاله امروز نوشت: “مردم نبايد فكر كنند كه دولت و رسانه ها تصاوير مختلفي از طالبان طي 26 سال گذشته دارند. از تصويري كه دولت از اين گروه دارد.” تفسير چهره طالبان امروز را دشوار مي كند. ممكن است تصوير ديروز باشد ، و تفسير تصوير همچنان مخدوش است ، اما شوراي عالي امنيت ملي و وزارت امور خارجه بايد آسيب شناسي تصوير ديروز و اوضاع امروز را توضيح دهند. در اين گروه ، به نفع ما يا مردم ورق هاي افغان است كه با كشور صحبت كنند و سكوت نكنند فقط به اين دليل كه آنها به ارتباط با يك گروه تروريستي متهم شده اند. دليل اتصال مهم است. بدون آن ، ايالات متحده چند سال با اين گروه مذاكره نمي كرد. حتي غربي ها علاقه زيادي به مذاكره بين داعش و القاعده داشتند ، اما به نظر مي رسيد كه آنها تمايلي به اين كار ندارند ، عمدتا به اين دليل كه داعش و القاعده به قوانين بين المللي و مسائل ملي اعتقاد نداشتند.

اما تا آنجا كه به طالبان مربوط مي شود ، تا زماني كه من اطلاعات را درك يا در اختيار داشته باشم ، س questionsالات زيادي در قلب كشور ما وجود دارد كه من براي نويسنده توضيح مي دهم. س generallyال به طور كلي در مورد شهادت ديپلمات هاي ايراني در مزاري شريف و شهادت شيعيان در افغانستان است. اين عقيده زماني تقويت شد كه ايران نيروهاي خود را در مرزهاي شرقي كشور مستقر كرد ، اما به رهبران نظامي در مورد حمله طالبان به افغانستان هشدار داد. من نمي دانم كه رهبري اطلاعات متفاوتي را دريافت كرده است يا خير ، اما نويسندگان معتقدند كه طالبان افغانستان در شهادت ديپلمات هاي ايراني نقش نداشته اند و جمهوري هاي اسلامي عزيزان آنها را در كشور سوم ترور كرده اند آژانس هاي اطلاعاتي درباره شهادت شيعيان در افغانستان اگر هنر جمهوري اسلامي طالبان را به مقدسات شيعه خون بسپارد ، اين هنر قابل تحسين است. البته ، طالبان بارها اعلام كرده اند كه به مقدسات خون شيعه متعهد هستند ، اما اگر به جايي حمله كنند و كسي مقاومت كند ، آنها در اين ماجرا دخيل هستند و ادعا مي كنند شيعه يا سني بودن فرقي نمي كند. اما آنها فقط به دليل شيعه بودن قبول نمي كنند كه بروند.

اين حمله زمستان 1373 به منطقه شيعه نشين غرب كابل و حمله آن به كابل و شهادت عبدالعلي مزاري يا حمله به باميان بود كه منجر به بيانيه كمك رهبر شد. شهادت شيعه ، كه ممكن است به دليل اتهامات Takufer نيست ، بلكه به دليل مقاومت بوده است.

البته اين بدان معنا نيست كه ما همين اقدامات ، اشغال خانه و رفت و آمد مردم را توجيه كنيم ، اما مي توان فهميد كه ترور و شهادت به دليل عوامل تكفير نبوده است. بر خلاف داعش و القاعده ، طالبان مذاكره كننده هستند ، كه نشان مي دهد آنها به پيگيري يا تقسيم قدرت در جغرافياي افغانستان (نه جهان اسلام) اعتقاد دارند. در غير اين صورت آنها مذاكره نمي كردند. تغيير مهم جغرافيايي داعش از جهان عرب به افغانستان براي جمهوري اسلامي امروز مهم است. وجود داعش در افغانستان بسيار دشوارتر از وجود آن در سوريه و عراق است. از آنجا كه دو مزيت نسبي در اين كشور وجود دارد ، اولين مورد فارسي و دوم ترافيك سنگين از مرز شرقي است. مشكل در مهاجرت با ايران. آيا ايران طالبان را نقطه مقابل تهديد داعش مي داند؟ اگر چنين هنري وجود داشته باشد ، جاي تقدير دارد.

براي ايران مهم است كه حضور آمريكا در افغانستان را براي طالبان خطرناك جلوه دهد. اخراج ايالات متحده از افغانستان آرزوي هادج كاسم بود و اگر طالبان اين مأموريت مهم را انجام دهند ، منافع و امنيت ملي ما تأمين مي شود.

البته ممكن است طالبان اهدافي داشته باشد كه ما آنها را قبول نداريم ، اما اگر تماس با آنها ربودن داعش ، اطمينان از سلامتي شيعيان و محروم كردن خواب شبانه و ارتباطي آمريكايي ها باشد ، مورد نياز است و دولت آن را باز نگه مي دارد. حضور نماينده طالبان در ايران را نبايد صرفاً سرپوش گذاشتن بر ايالات متحده يا همانطور كه در افغانستان مستقر هستيم ، دانست. اگر رابطه ما با طالبان به نفع ما و شيعيان افغانستان است ، بايد مسئوليت 27 سال گذشته را به عهده بگيريم. ممكن است از زمان تولد طالبان هيچ ارتباطي وجود نداشته باشد ، اما در سال هاي اخير ارتباط برقرار شده است. اين مسئله بايد براي مردم آشكار شود و البته طالبان بايد بدانند كه اگر آنها به دنبال خشونت از طريق زور باشند ، هرگز مورد تأييد ايران قرار نمي گيرند.

انتهاي پيام